Το τρίτο Μνημόνιο ψηφίστηκε σε ένα άρθρο, κατά παράβαση κάθε συνταγματικής ευπρέπειας και κοινοβουλευτικής τάξης, και συμπληρώθηκε με ένα -μη χαρακτηριζόμενο ως τέτοιο- “τέταρτο” Μνημόνιο, που αποτελεί η απόφαση του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012.
Η κατάλυση των θεσμών του ανολοκλήρωτου στην Ελλάδα Κοινωνικού Κράτους έχει νομοθετηθεί ως μόνιμο κοινωνικό καθεστώς. Πρόκειται για μια διαδικασία εκτέλεσης του παρόντος και του μέλλοντος κοινωνικού χρόνου, που αλλοτριώνει όλες τις κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα!
Δεν υπάρχει θεσμός ή πτυχή της δημόσιας, κοινωνικής ή ιδιωτικής ζωής που να μην απορρυθμίζεται με το αναχρονιστικό και φεουδαρχικό αυτό τερατούργημα, που μεταφέρει τη χώρα μας, με μιαν αταβιστική παλινδρόμηση, σε συνθήκες προδημοκρατικής εποχής!
Οι σπουδαγμένοι νέοι φεύγουν. Η πατρίδα καταρρέει και όλοι μας φοβίζουν για τα επερχόμενα… νέα δεινά σε περίπτωση απόρριψης του ολέθριου προγράμματος.
Επομένως, αμέσως αναστροφή. Το δρόμο μάς τον έδειξαν οι πρόγονοί μας που θυσιάστηκαν στους εθνικούς και πατριωτικούς αγώνες: Αλλαγή πορείας. Αντίσταση, αυτοπροσδιορισμός, επανασυγκρότηση. Υποκειμενικά και αντικειμενικά, Μπορούμε! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
