ΠΕΙΡΑΙΑΣ 1935. Η Μέλπω, ένα ατίθασο και ονειροπόλο δεκαεξάχρονο κορίτσι, εγκαταλείπει κρυφά το νησί της, την Κάλυμνο, πιστεύοντας πως το φευγιό τηςείναι η μοναδική λύση για μια καλύτερη ζωή. Οι βρώμικοι δρόμοι, οι τεκέδες,οι τσίγκινοι μαχαλάδες, καθώς και όλοι εκείνοι οι παράξενοι άνθρωποι του λιμανιούτου Πειραιά, αποτελούν τις πρώτες εικόνες της καινούριας σελίδας της ζωής της.
Μιας ζωής που δεν άργησε να γίνει ένας αργός θάνατος, δίχως τέλος και έλεος.Ένας απατηλός έρωτας και ένας μοιραίος γάμος θα αποτελέσουν το διαβατήριο εισόδου της στη φυλακή των Βούρλων – τον δημόσιο οίκο ανοχής του λιμανιού – αφού, πουλημένη από τον ίδιο της τον άνδρα, θα ανήκει πλέον στην ιδιοκτησία του διαβόητου σωματέμπορου Μενέλαου Ανδρεόπουλου. Πίσω από την ερμητικά σφαλισμένη μεγάλη πόρτα της εισόδου, εκπορνεύονται 72 ταλαιπωρημένες ψυχές, σαν το «πουλέν» του Μενέλαου, την Τερέζα, μια νεαρή γοητευτική Αιγυπτιώτισσα και τη Λένα,το φτενό μικροκαμωμένο προσφυγάκι από τη Σμύρνη.
